De langste vijver van Twente!

Halverwege de 19e eeuw werd in Noordoost-Twente erg veel woeste grond ontgonnen en turf gestoken. Almelo kwam geleidelijk tot ontwikkeling met textielindustrie en daarvoor waren steenkool en bouwstenen nodig.

Het kanaal Almelo-Nordhorn verbindt Almelo via het water met de Duitse stad Nordhorn. Het kanaal wordt al geruime tijd niet meer als scheepvaartroute gebruikt. Alleen aan de Duitse zijde is het kanaal voor kleine boten nog bevaarbaar.

POLDERJONGENS

Eind 1884 maakten ruim tweehonderd polderjongens, veelal van buiten Twente, een begin met dit kanaal. In barre omstandigheden groeven zij met de schop het kanaal tot aan de Duitse grens. Over die zwervende polderjongens is veel geschreven in de lokale pers destijds, het waren natuurlijk geen Twentenaren. De mannen waren straatarm en hadden vrouw en kinderen mee. Ze sliepen in barakken en plaggenhutten die ze zelf moesten maken. De pers maakte melding van drinkgelagen, kloppartijen, verstoorde kerkdiensten en diefstal uit winkels

Na 20 jaar was het 37 km lange kanaal gereed, geheel met de schop gegraven. Via het kanaal konden turf en kolen per schip vervoerd worden. Tot drukke scheepvaart kwam het echter niet, omdat toen het kanaal eindelijk af was, de schepen te groot waren voor het ondiepe water.

Er konden alleen platbodemboten varen met een totaalgewicht tot 150 ton. Dat bleek echter erg weinig, omdat de scheepvaart inmiddels ook verder ontwikkeld was. En de opkomende spoorwegen namen inmiddels veel transporten over. Het topjaar was het jaar 1912, toen telden de sluiswachters ca. twee boten per dag.

Het kanaal was gewoon te laat...in 1960 voer het laatste (turf-)schip door het kanaal. Daarna is het kanaal op tal van plekken afgesloten en zijn bruggen weggehaald. Het kanaal is aan Nederlandse zijde niet meer bevaarbaar.